Bij het beginnen aan de selectie van materialen en externe afwerkingen voor uw aanstaande commerciële of industriële bouwproject, wordt het van het grootste belang om ervoor te zorgen dat er wordt voldaan aan de minimale brandveiligheidsnormen. Het naleven hiervan is cruciaal voor het handhaven van de algehele veiligheid van elk gebouw. Deze fundamentele vereiste benadrukt het belang van strenge kwaliteitsinspecties, met name bij het overwegen van aankopen van nieuwe fabrikanten.
In het kader van het verkrijgen van meubilair voor uw project, verdienen twee kritieke factoren aandacht: de brandbestendigheid van de materialen en hun vermogen om brand te bevatten. De wisselwerking tussen deze elementen heeft aanzienlijke invloed op de veiligheid van materialen in geval van brandincidenten en hun vermogen om branduitbraken snel te onderdrukken.
In het domein van brandveiligheid bestaan verschillende soorten brandclassificaties die normen omvatten voor diverse elementen zoals sprinklersystemen, isolatie en bouwmaterialen. In feite krijgt elk materiaal met het potentieel om te ontbranden een toegewezen classificatie, die reflecteert op zijn capaciteit om een brandgebeurtenis te weerstaan of te beperken.
Het begrijpen van deze brandclassificatienormen is cruciaal bij het begeleiden van uw materiaalkeuzes voor uw aanstaande bouwprojecten. Deze kennis is vooral waardevol als u werkt in gebieden die onderhevig zijn aan strenge brandveiligheidsvoorschriften. In dit artikel zullen we ingaan op de verschillen tussen de brandclassificaties CAL 117 en CAL 133.
CAL 117 brandwerende classificaties
CAL 117, wat staat voor California Technical Bulletin 117, vertegenwoordigt een branchebrede standaard die voornamelijk van toepassing is op gestoffeerde meubelstukken in de Verenigde Staten en Canada. Gezien de veelvoorkomendheid van brandbare materialen zoals hout in verschillende omgevingen, is brandbescherming voor meubels van het grootste belang. De rol van CAL 117 is om de prestaties van brandvertragende verven en andere brandonderdrukkende materialen die op meubels worden aangebracht te evalueren, met name tijdens brandincidenten.
CAL 117-beoordelingen omvatten een tweefasige evaluatie. De eerste fase richt zich op het vermogen van het materiaal om vuur te weerstaan, aangeduid als de Vuurweerstandscore (VR). De VR-beoordelingen zijn als volgt:
- In FR-0: Het materiaal biedt geen bescherming tegen brand.
- FR-1: Het materiaal kan een kleine brand blussen en meubels beschermen tegen matige hitte.
- FR-2: Het materiaal kan matige hitte gedurende een korte periode weerstaan.
- FR-3: Het materiaal kan extreme hitte gedurende een korte periode weerstaan.
- Producten met een beoordeling van FR-4 of hoger worden geacht in staat te zijn om brand gedurende een langere periode te doorstaan.
De tweede fase, bekend als de Brandbeheeringsclassificatie (CR), beoordeelt hoe snel het materiaal een brand kan stoppen. CR-classificaties zijn als volgt:
- CR-0: Het materiaal ontbeert de capaciteit om een brand te bevatten.
- CR-1: Het kost 30 minuten of meer om een brand te onderdrukken.
- CR-2: Het kost 15 minuten of meer om een brand te onderdrukken.
- CR-3: Het product kan een brand binnen 10 minuten blussen.
CR-3: CAL 133 Brandclassificaties
In vergelijking is CAL 133 een brandclassificatiestandaard voorgeschreven door Underwriters Laboratories (UL) en is primair gericht op gestoffeerde meubels bedoeld voor gebruik in commerciële omgevingen. Hoewel CAL 133 overeenkomsten kan vertonen met CAL 117 op het gebied van brandveiligheid, hanteert het een strengere aanpak, waarbij specifiek meubelmaterialen worden gereguleerd die worden gebruikt in openbare ruimtes. Deze ruimtes omvatten overheidsgebouwen en kantoren van particuliere bedrijven waar ten minste tien werknemers werkzaam zijn. Bijgevolg valt CAL 133 op als een van de meest rigoureuze brandclassificatiestandaarden voor meubels.
De CAL 133-beoordeling bestaat ook uit twee fasen die de capaciteit van het materiaal om brand te weerstaan en te beheersen evalueren. De categorieën van de Brandweerstandbeoordeling (FR) zijn vergelijkbaar met die van CAL 117:
- FR-0: Het materiaal biedt geen bescherming tegen brand.
- FR-1: Het meubelmateriaal kan een kleine brand doven.
- FR-2: Het materiaal kan matige hitte weerstaan en zichzelf beschermen tegen deze hitte.
- FR-2: FR-3: Het materiaal kan extreme hitte gedurende een beperkte periode verdragen.
Het onderscheiden van CAL 117 van CAL 133
In essentie dient CAL 117 als de fundamentele standaard voor het beoordelen van de brandbaarheid van gestoffeerd meubilair in de Verenigde Staten en Canada. Daarentegen fungeert CAL 133 als een uitgebreid beoordelingssysteem dat is afgestemd op gestoffeerd meubilair bedoeld voor commercieel gebruik.
Bovendien breidt CAL 133 zijn reikwijdte uit om gestoffeerd meubilair in risicovolle openbare ruimtes aan te pakken, waaronder settings zoals ziekenhuizen, kinderdagverblijven, verpleeghuizen, correctiefaciliteiten, openbare stadions, auditoria en vergadergebieden. Deze breed toepasselijke benadering maakt CAL 133 tot een van de strengste brandbeoordelingsnormen in de meubelindustrie.
Terwijl CAL 117 zich voornamelijk richt op de vulmaterialen en stoffen die worden gebruikt in meubels, voert CAL 133 een volledige itemtest uit, waarbij de brandwerendheid van de gehele meubelstructuur wordt beoordeeld. Deze meer uitgebreide testmethode is een van de redenen waarom CAL 133 wordt beschouwd als een strengere brandclassificatie dan CAL 117.
Het is essentieel om te erkennen dat CAL 133 een aanzienlijke uitdaging vormt voor meubelfabrikanten. Tijdens de test wordt een meubelstuk, zoals een stoel, bank, kruk, poef of bank, gedurende 80 seconden aan ontsteking blootgesteld met behulp van een gasbrander. Dit rigoureuze testproces houdt rekening met verschillende factoren, waaronder temperatuur, koolmonoxide-emissies, warmtegeneratie, rookproductie en gewichtsverlies. De metingen van deze factoren worden nauwkeurig vergeleken met testcriteria die zijn vastgesteld door het regulerende orgaan om de nalevings- of niet-nalevingsclassificatie voor het meubelstuk te bepalen.
De veeleisende aard van deze test, in combinatie met de bijbehorende kosten, maakt het tot een aanzienlijke financiële last voor meubelfabrikanten. Het voorbereiden van het testobject, het verzenden ervan naar het testlaboratorium en het betalen van testkosten die kunnen oplopen tot $500 tot $600 dragen bij aan de uitdagingen en kosten waarmee fabrikanten te maken hebben bij het voldoen aan de CAL 133-normen.
Belangrijkste leerpunt
Hoewel je misschien niet bekend bent met de details van de brandclassificaties CAL 117 en CAL 133, is het cruciaal om hun essentiële rol als regulerende protocollen voor meubels te erkennen. Deze normen spelen een cruciale rol in het beschermen van consumenten door ervoor te zorgen dat meubelstukken voldoen aan strenge brandveiligheidseisen.
Ondanks de financiële uitdagingen waarmee fabrikanten en projectmanagers worden geconfronteerd bij het naleven van deze normen, is het essentieel om te erkennen dat deze inspanningen aanzienlijk het risico op brandverspreiding binnen commerciële en industriële gebouwen verminderen. De brandweerstand van meubilair, zoals beoordeeld volgens deze normen, is cruciaal voor het indammen van branden en, nog belangrijker, het redden van levens tijdens brandnoodsituaties. Daarom is het de verantwoordelijkheid van individuen die op zoek zijn naar commerciële of residentiële meubelstukken om waakzaam te zijn en prioriteit te geven aan het controleren van de brandclassificaties van materialen voordat ze hun aankoopbeslissingen nemen.